In: De Parelduiker, 11(2006), nr. 2, p. 67-70. Rubriek: Laagwater.
In het ‘Kort voorbericht’ in deze bundel beschrijft Anton van Duinkerken hoe hij als kind het wereldorgel heeft horen spelen: ‘Nooit heb ik menschenbloed zoo rood gezien als de kastjes van het wereldorgel. Hoe graag zag ik het nog een keer! Hoe graag zou ik het wijs muziekje nog eens hooren! […] als ik navraag naar het oude orgel doe, weet niemand meer wat ik bedoel. Daarom heb ik er zelf een opgebouwd’.
Bij vierentwintig poortjes van het orgel beschrijft Anton van Duinkerken ‘een kleine wereldgeschiedenis in poëzie’, treffend geïllustreerd door Charles Eyck.
